Ik zag de flits van twijfel in haar ogen. En het subtiele trekken van haar mondhoek terwijl ze haar wang lichtjes naar binnen zoog. De afdruk van de echo lag ondersteboven op het oneindige tafellandschap Lees verder
Het gras is uitgedroogd. De scherpe puntjes prikken zachtjes in mijn voeten. Elk prikje als een vriendelijke herinnering om niet te ver af te dwalen. In gedachten. Verloren. Te. Raken. Om in de zon te Lees verder
Nog geen week gaf ik mezelf. Nog geen week en ik stond weer op de werkvloer. Nabloedend en al. Opgejaagd door ingebeelde verwachtingen en aannames. ‘Geen tijd! Geen tijd! Hoezeer het mij ook spijt!’ riep Lees verder
Soms zie ik hem… in wat was en wat had kunnen zijn. Als ik opkijk en in de verte staar door het raam. Ineens fietst hij dan langs. Ik herken hem meteen, in het silhouet Lees verder
De lichten waren aan, maar de ruimte bleef schemerig. Of misschien verkeerde ik wel in een staat van schemering. Toilettas, sokken, ondergoed, extra kleding, maandverband voor het nabloeden. Wat nog meer? Wat een eeuwigheid leek te Lees verder
Aan het einde van de eerste zomer zette ik zijn ‘eerste’ verjaardag in mijn agenda. Niet dat ik het nodig had om ieder jaar op dezelfde datum herinnert en overvallen te worden door de leegte Lees verder